Που πάμε διακοπές;

Με αφορμή τις πρόσφατες διακοπές του Πάσχα λέω να καταπιαστώ με αυτόν το αιώνιο προβληματισμό που βασανίζει τα ζευγάρια. Όχι μόνο τα έχων παιδιά αλλά όλα τα ζευγάρια. Άντε ίσως λίγο παραπάνω τα ζευγάρια με παιδιά διότι μπλέκονται στη μέση και παππούδες/γιαγιάδες που θέλουν να μας δουν και εμάς βρε παιδάκι μου λίγο παραπάνω.

Και φτάνουν οι κρίσιμες διακοπές του Πάσχα, των Χριστουγέννων, του καλοκαιριού, τα τριήμερα (είναι και μπόλικα εδώ που τα λέμε) και δως του συζητήσεις που θα πάμε, πόσο θα πάμε και γιατί θα πάμε.

Η αλήθεια είναι ότι τα πιο νέα ζευγάρια που είναι ολίγον τι σπουδαγμένα και έχουν παιδεία, και δεν είναι αυταρχικά και εγωιστικά  συνεννοούνται πιο εύκολα και όλα βαίνουν καλώς. ΟΧΙ.

Όλοι έχουν λόγο που θα πάω ΕΓΩ στις διακοπές ΜΟΥ. Εντάξει δε μπορώ να μιλήσω ακόμα (αφού δεν έχω γεννηθεί καν θα μου πεις), αλλά εμένα ρε θα με ρωτήσει κανείς που θέλω να πάω;

Και πιο πολύ δεν αναφέρομαι στους γονείς μου που κακά τα ψέματα να μην τους αδικώ, βλέπω να τα ψιλοβρίσκουν. Θα επανέλθω και σε αυτό όμως σύντομα. Πιο πολύ αναφέρομαι στους γύρω γύρω, που εντάξει ούτε αυτούς τους αδικώ, γιατί είπαμε θέλουν να με δουν και μένα και τους γονείς μου αλλά ρε παιδιά.. Ήρεμα, όλοι θα πάρετε.. Και αν δεν είναι τώρα θα είναι το καλοκαίρι. Ή άντε τα  Χριστούγεννα. Ή το πρώτο τριήμερο που θα έρθει..

Όοοοχι όμως εμείς είμαστε Ελληνάρες και δεν έχει σημασία αν θα πας 2 Γενάρη. Έπρεπε να είσαι Χριστούγεννα εκεί (25 δηλαδή να είναι μαζεμένοι όλη η οικογένεια) ή στη χειρότερη για πρωτοχρονιά (31 δηλαδή) να αλλάξουμε όλοι μαζί το χρόνο. ΕΜΕΝΑ ΡΕ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ; Και αν θέλω να πάω Παρίσι στη Champs-Élysées;

Από την άλλη όμως βλέπω και τους δικούς μου πιο μαλακούς όσο μεγαλώνουν, έχουν χάσει τη θρασύτητά τους.. Που πήγαν τα «θα πάμε όπου θέλουμε», «δε χάλασε και ο κόσμος».. Από ότι πήρε το αυτί μου και σε συνδυασμό με την διορατικότητά μου η θεωρία που έχω σχηματίσει διαμορφώνεται ως εξής:

σκέφτονται τους παππούδες μου λίγο περισσότερο τώρα που μεγαλώνουν και θέλουν να κερδίσουν χρόνο μαζί τους.. Εντάξει μπορεί να έχουν και ένα δίκιο (μεταξύ μας πάντα, για να μη χαλάμε και την πιάτσα).

Όμως να σου πω και την αλήθεια μου από την άλλη, αν έλεγε και ο παππούς ή η γιαγιά ελάτε παιδάκι μου όποτε καταφέρετε, ε δε θα σε κέρδιζε κατευθείαν; Δε θα σε σκλάβωνε; Ε ναι! Καταραμένο φιλότιμο..

Απεναντίας, εκεί που διασκεδάζουμε συνήθως ακούς, του χρόνου θα κάνουμε αυτό ή τώρα τα Χριστούγεννα που θα ‘ρθείτε..

ΏΠΑ ΜΠΑΣΤΑ

Θεού θέλοντος, καιρού επιτρέποντος και εκτός απροόπτου το βλέπουμε. Εκεί σκοινί κορδόνι, μια που το είπαμε – μια που το δέσαμε. Αναγνωρίζω ότι θα το λέτε από την καλή σας την καρδιά και θα με λαχταράτε πραγματικά (είμαι και λαχταριστός ο άτιμος) αλλά πως να σας το πω.. ΓΙΝΕΣΤΕ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΙ

Τέσπα, νομίζω η φόρμουλα που λένε να εφαρμόσουν οι δικοί μου γονείς μελλοντικά είναι αρκετά τίμια. Πάνω κάτω λένε θα το μοιράζουν μία στο γυναικοσόι, μία στο αντροσόι και μια στο τόσο κάπου μόνοι μας. Fair enough. Ή μήπως όχι;

Τι γίνεται όμως όταν οι μεν παππούδες είναι στα πέριξ όλη τη χρονιά και οι άλλοι 504 χιλιόμετρα μακριά; Δεν έχουν μια μικρή προτεραιότητα αυτοί; Μισοί θα πούνε αμέσως ΝΑΙ ΝΑΙ καλά τα λέει πάλι ο Φαίδωνας!

Ώπα παιδιά, ναι εν μέρη έχω όντως δίκιο αλλά και οι άλλοι οι παππούδες που ζούνε στα πέριξ και με χαίρονται όντως σε καθημερινή βάση,  αυτόματα χάνουν κάθε ευκαιρία συμμετοχής σε κρίσιμες γιορτές/αργίες; Σκληρό και αυτό..

Και συλλογίσου τώρα και τούτο: περιπτώσεις να παίζει κανένα μοτίβο χωρισμένων παππούδων και να πρέπει να γίνεις όχι χίλια αλλά ένα εκατομμύριο κομμάτια στα 4 σημεία του ορίζοντα. ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΑΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; Στο παππού στη Μυτιλήνη ή στη γιαγιά στην Πύλο; Στη γιαγιά στην Αθήνα ή στον παππού στη Καστοριά; Δεν υπάρχει σωτηρία..

Αυτά προς το παρόν, τα είπα και ξεθύμανα. Αν και οι δικοί μου όντως (προς το παρόν τουλάχιστον) φαίνονται συνεννοήσιμοι.

Υ. Γ.  Το Πάσχα φέτος έπαιξε γυναικοσόι αλλά δε ξέρουμε αν θα μετρήσει υπέρ τη μάνας και των παππούδων από τη πλευρά της γιατί και καλά ο γιατρός είπε ότι δε πρέπει να φύγει η μαμά μακριά. (Μαμά μη κολώσεις, πες του μπαμπά δε πιάνεται η φετινή χρονιά, το κοντέρ ξεκινάει από του χρόνου.)

Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς αληθής και έχει απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα.